Σεβνταλίγκα

Η Σεβνταλίνκα (βοσνιακά: Sevdalinka) είναι είδος παραδοσιακής μουσικής της Βοσνίας, που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και στην Κροατία, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αποτελεί ένα συνδυασμό μουσικών στοιχείων οθωμανικών, σλαβικών και σεφαραδίτικων.

Στη Σεβνταλίνκα ανήκουν τραγούδια που οι στίχοι τους περιγράφουν την λαχτάρα και τον καημό για τον άτυχο και ανικανοποίητο έρωτα και η ονομασία της προέρχεται από την τουρκική λέξη «σεβντάς» που υποδηλώνει ακριβώς αυτό τον καημό, ο οποίος προκαλεί συγχρόνως ευτυχία και πόνο.

Τα εν λόγω τραγούδια έχουν αργό ρυθμό, χαρακτηρίζονται από πλούσια αρμονία, είναι φορτισμένα συναισθηματικά και τραγουδιούνται με πάθος και θέρμη αφήνοντας ένα μελαγχολικό συναίσθημα στον ακροατή.

Οι αρχικοί δημιουργοί των τραγουδιών αυτού του μουσικού είδους δεν είναι γνωστοί. Παραδοσιακά τα τραγούδια της Σεβνταλίνκα τραγουδιόταν από γυναίκες και χωρίς τη συνοδεία οργάνων. Στις μέρες μας όμως υπάρχουν και άνδρες ερμηνευτές ενώ συνήθως οι τραγουδιστές συνοδεύονται από ορχήστρα που αποτελείται από ακορντεόν, βιολί, κιθάρες, και κάποιες φορές και από κλαρίνο, φλάουτο, κοντραμπάσσο και ντραμς.

Dupstep

Η Ντάμπστεπ (Dubstep) είναι είδος ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής, που για πρώτη φορά εμφανίστηκε στις αρχές του 21ου αιώνα στο Νότιο Λονδίνο της Μεγάλης Βρετανίας. Αποτελεί επέκταση της μουσικής γκαράζ. Συνολικά ο ήχος του περιγράφεται ως σφικτά ενωμένες παραγωγές με υπερβολικά μπάσα και μοτίβα αντήχησης τυμπάνων, κομμένα δείγματα, και περιστασιακά φωνητικά. Οι πρώτες κυκλοφορίες έγιναν το 1998 και άρχισε να εξαπλώνεται από μικρές τοπικές σκηνές του Λονδίνου στα τέλη του 2005 και αρχές του 2006.

Μερικά ονόματα Ελλήνων καλλιτεχνών που θεωρούνται Dubstep είναι Lock N Bounce, Camelorg. BassFeed, kagkoyros.

Μερικά ονόματα ξένων καλλιτεχνών Dubstep είναι Skrillex, Dubstep Benga, Nero, Knife Party, Cryptex, Kill the noise, 12th planet, Zedd, Flux pavilion,dave crowe, Oz (Angelos).

Νανούρισμα

Νανούρισμα ονομάζεται ένα χαλαρωτικό μουσικό κομμάτι ή τραγούδι, το οποίο συνήθως απευθύνονται σε μικρά παιδιά. Οι σκοποί του νανουρίσματος ποικίλλουν, και σε ορισμένες κοινωνίες χρησιμοποιούνται για να μεταδοθεί η πολιτιστική γνώση ή παράδοση. Πολλές φορές τα νανουρίσματα χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων, ανάδειξη της συναισθηματικής νοημοσύνης, συντήρηση της προσοχής των βρεφών, μετριασμό της διέγερσης των βρεφών και ρύθμιση της συμπεριφοράς τους. Ίσως μια από τις πιο σημαντικές χρήσεις των νανουρισμάτων είναι το κοίμισμα των βρεφών. Ως εκ τούτου, η μουσική είναι συχνά απλή και επαναλαμβανόμενη. Νανουρίσματα μπορούν να βρεθούν σε πολλές χώρες, και έχουν υπάρξει από τους αρχαίους χρόνους.

Μπόσα Νόβα (Bossa Nova)

Η Μπόσα Νόβα είναι ένα είδος της βραζιλιάνικης μουσικής που αναπτύχθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο και διαδόθηκε παγκοσμίως στη δεκαετία του 1939 και του 1943. Η φράση «μπόσα νόβα» σημαίνει κυριολεκτικά «νέος ρυθμός» στα πορτογαλικά και είναι μια λυρική συγχώνευση της σάμπα και της τζαζ. Η μπόσα νόβα απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα στη δεκαετία του 1940 αρχικά στους νέους μουσικούς και τους σπουδαστές κολλεγίων. Από τη γέννησή της, έχει παραμείνει ένα σημαντικό μέρος του ρεπερτορίου της τζαζ.

Στην πραγματικότητα η μπόσα νόβα ήταν ένας καινούργιος τρόπος να τραγουδάει κανείς την παραδοσιακή σάμπα. Απάλυνε το πάθος και την έντασή της απομακρύνοντας την κυριαρχία των κρουστών από τις ορχήστρες, απέδιδε στην κιθάρα και στο πιάνο τον πρωταγωνιστικό ρόλο και επέλεγε σαν χώρους ακρόασης μικρότερες αίθουσες όπου μπορούσε κανείς να παρακολουθήσει μέσα σε συνθήκες απόλυτης ηρεμίας.

Μουσικά όργανα:

Κλασσική κιθάρα, πιάνο, κρουστά

Μουσικά όργανα:

Κλασσική κιθάρα, πιάνο, κρουστά

Για τον μουσικολόγο Ζούλιο Μεντάλια είναι «η μουσική που όλοι μπορούν να τραγουδήσουν, αφού καταργεί την πρωτοκαθεδρία του τραγουδιστή-σολίστα», ενώ ο τραγουδιστής Κάρλος Λίρα (Carlos Lyra) παρατηρεί πως «τραγουδούσαμε σαν να ψιθυρίζαμε στο αυτί μιας γυναίκας». Ανάμεσα στους στίχους και τη μουσική υπήρχε πολύ στενή σχέση και το σύνολο απέπνεε αισιοδοξία, ελαφράδα, φως. Ηταν ένα «δημιούργημα της ημέρας» όπως χαρακτηριστικά την αποκάλεσαν

Djent

Ο όρος «djent» (προφέρεται «τζεντ») περιγράφει ένα είδος μουσικής χέβι μέταλ που αναπτύχθηκε σαν υποείδος του παραδοσιακού progressive metal. Η λέξη «djent» αποτελεί ονοματοποιία μιμούμενη το χαρακτηριστικό ήχο υψηλής έντασης με χρήση παραμόρφωσης με σίγαση παλάμης («Palm mute»), όπως αυτός είναι περισσότερο γνωστός από μουσικά συγκροτήματα όπως οι Meshuggah και οι Sikth. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον κιθαρίστα των πρώτων, Φρέντρικ Τόρντενταλ (Fredrik Thordendal). Τυπικά, ο όρος αναφέρεται στη μουσική που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο ήχο, στον ίδιο τον ήχο, ή στη μουσική που σχετίζεται με αυτόν.

Χαρακτηριστικά

Το μουσικό στυλ «djent» χαρακτηρίζεται από προοδευτική, ρυθμική, και την τεχνική πολυπλοκότητα. Τυπικά, περιλαμβάνει σκληρή ηλεκτρική παραμόρφωση, σίγαση παλάμης στις συγχορδίες της ηλεκτρικής κιθάρας, συγκοπτόμενα κιθαριστικά μουσικά μέρη («riffs»), και πολύρυθμα και βιρτουόζικα κιθαριστικά σόλο. Άλλο ένα χαρακτηριστικό του αποτελεί επίσης η εκτενής χρήση ηλεκτρικών κιθάρων επτά ή οκτώ χορδών

Rock

Ο όρος ροκ στη μουσική, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα είδη που προέκυψαν από την εξέλιξη του είδους του rock and roll. Η μουσική ροκ (rock)  στο σύνολό της, αποτελεί ένα είδος δημοφιλούς μουσικής που χαρακτηρίζεται συνήθως από έντονο ρυθμό και από ευδιάκριτη, χαρακτηριστική μελωδία φωνητικών η οποία συνοδεύεται συνήθως από ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο και ντραμς. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται και πληκτροφόρα όργανα, όπως πιάνο ή συνθεσάιζερ.

Εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην Αμερική και είχε ως βάση την τεχνοτροπία του Rhythm and Blues και το ρυθμό του rock and roll των αφροαμερικάνικων κοινοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και το rockabilly, που ουσιαστικά ήταν η έκφραση των λευκών μέσω των προαναφερθέντων ειδών αφροαμερικανικής προέλευσης. Συνεισφορά στον ήχο που πρωτοχαρακτηρίστηκε ροκ, θεωρείται ότι είχε και η country μουσική. Αυτή, είχε στοιχεία μπλουζ και βασιζόταν στα παραδοσιακά είδη μουσικής των κατοίκων των ΗΠΑ και ήταν πολύ δημοφιλής, κυρίως μεταξύ των λευκών και στο Νότο.

Η μουσική ροκ επηρεάστηκε και επηρεάζεται ακόμη και σήμερα από τα άλλα είδη μουσικής που είναι δημοφιλή ανά περίοδο. Στη δεκαετία του 1960, η παραδοσιακή (folk) μουσική των λευκών κοινοτήτων των ΗΠΑ επηρέασε το υβρίδιο που ήταν γνωστό ως ροκ εκείνη την περίοδο, αλλά και επηρεάστηκε από αυτό με αποτέλεσμα τη δημιουργία του φολκ ροκ. Παράλληλα, γίνεται γνωστό το μπλουζ ροκ που αποτελεί την έκφανση του ροκ που δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ηλεκτρική κιθάρα και στις μπλουζ ρίζες της μουσικής αυτής. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, εμφανίζεται το ψυχεδελικό ροκ, που φέρει στοιχεία από μουσικές της ανατολής. Λίγα χρόνια αργότερα, οι μουσικοί της ροκ που είχαν τζαζ παιδεία και μουσικοί τζαζ, δημιούργησαν το μείγμα που έγινε γνωστό ως τζαζ-ροκ φιούζιον, ή απλά φιούζιον. Στη δεκαετία του 1970, το ροκ υποσκελίστηκε από την επικράτηση της ντίσκο που αποτελούσε ένα μείγμα σόουλ, φανκ και λάτιν μουσικής και δέχτηκε επιρροές από τα είδη αυτά. Παράλληλα, δημιουργούνται τα υποείδη σοφτ ροκ, προγκρέσιβ ροκ, πανκ ροκ και χέβι μέταλ. Τη δεκαετία του 1980, γίνεται δημοφιλές το χαρντ ροκ και το εναλλακτικό ροκ (alternative rock) κάνει τα πρώτα του βήματα. Στην επόμενη δεκαετία, τα υποείδη της ροκ που εισάγονται είναι το γκραντζ, το μπριτ ποπ και το ανεξάρτητο ροκ (indie).

Μουσικά όργανα:

Ηλεκτρική κιθάρα – Μπάσο – Ντραμς. Συχνά και Πλήκτρα

Μουσικά όργανα:

Ηλεκτρική κιθάρα – Μπάσο – Ντραμς. Συχνά και Πλήκτρα

Goth

Η goth μόδα δίνει έμφαση στην εικόνα του ανδρόγυνου, στα ρούχα της εποχής του Μεσαίωνα, της Αναγέννησης και της Βικτοριανής εποχής ή ένα συνδυασμό αυτών. Το κοινό νήμα στην goth κουλτούρα είναι η συνειδητοποίηση του αμφιλεγόμενου της ζωής, η αντίθεση μεταξύ του φωτός και του σκότους, του καλού και του κακού, της ζωής και του θανάτου, με την πεποίθηση ότι τα δύο άκρα δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο, και ότι οι παραδοσιακοί χαρακτηρισμοί που ορίζονται στο ένα ή το άλλο από αυτά τα αντίθετα δεν είναι απαραίτητα αληθινοί. Οι Goths τείνουν να έχουν μια σκοτεινή και διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ, μια αγάπη για την ιστορία, τη λογοτεχνία, την ποίηση, την φιλολογία γενικότερα και τη μουσική.

Η πολιτισμική τάση goth είναι σύγχρονη υποκουλτούρα διαδεδομένη σε πολλές χώρες. Άρχισε στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 στη σκηνή του gothic rock, παρακλαδιού του μεταπάνκ και απέκτησε αρκετά μεγάλο ρεύμα μετά το ουσιαστικό τέλος του πανκ και την άνοδο του New Wave. Η goth έχει επιζήσει πολύ περισσότερο από άλλες τάσεις της ίδιας εποχής και συνεχίζει μέχρι σήμερα να διαφοροποιείται και να εξελίσσεται.

Τα καλολογικά στοιχεία και οι πολιτιστικές ροπές τους δείχνουν επιρροές από τη γοτθική λογοτεχνία του δέκατου ένατου αιώνα και το Παρακμιακό Κίνημα, μαζί με πρώιμες ταινίες φρίκης -ειδικά αυτές του γερμανικού εξπρεσιονισμού- και - σύμφωνα με τον Cesar Fuentes Rodriguez και την Carol Siegel - σε μια μικρότερη έκταση, τη σαδομαζοχιστική BDSM κουλτούρα. Η goth εκφράζεται τόσο σαν μουσικό στυλ όσο και σαν αισθητική και μόδα.

Η goth μουσική καλύπτει διάφορες μορφές, κοινός τόπος όμως για τους περισσότερους καλλιτέχνες είναι μια τάση προς τον σχετικά πένθιμο και επαναλαμβανόμενο ήχο, τους απαισιόδοξους στίχους και τα χαμηλών τόνων μπάσα φωνητικά. Οι μορφές της goth μουσικής κυμαίνονται ορισμένες φορές από το gothic rock στο punk. Σημαντικοί goth καλλιτέχνες ήταν οι Bauhaus, Joy Division, Siouxsie and the Banshees, David Vanian, The Mission, Fields of the Nephilim, The Cure, Christian Death, Dead Can Dance.