Djent

Ο όρος «djent» (προφέρεται «τζεντ») περιγράφει ένα είδος μουσικής χέβι μέταλ που αναπτύχθηκε σαν υποείδος του παραδοσιακού progressive metal. Η λέξη «djent» αποτελεί ονοματοποιία μιμούμενη το χαρακτηριστικό ήχο υψηλής έντασης με χρήση παραμόρφωσης με σίγαση παλάμης («Palm mute»), όπως αυτός είναι περισσότερο γνωστός από μουσικά συγκροτήματα όπως οι Meshuggah και οι Sikth. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον κιθαρίστα των πρώτων, Φρέντρικ Τόρντενταλ (Fredrik Thordendal). Τυπικά, ο όρος αναφέρεται στη μουσική που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο ήχο, στον ίδιο τον ήχο, ή στη μουσική που σχετίζεται με αυτόν.

Χαρακτηριστικά

Το μουσικό στυλ «djent» χαρακτηρίζεται από προοδευτική, ρυθμική, και την τεχνική πολυπλοκότητα. Τυπικά, περιλαμβάνει σκληρή ηλεκτρική παραμόρφωση, σίγαση παλάμης στις συγχορδίες της ηλεκτρικής κιθάρας, συγκοπτόμενα κιθαριστικά μουσικά μέρη («riffs»), και πολύρυθμα και βιρτουόζικα κιθαριστικά σόλο. Άλλο ένα χαρακτηριστικό του αποτελεί επίσης η εκτενής χρήση ηλεκτρικών κιθάρων επτά ή οκτώ χορδών

Rock

Ο όρος ροκ στη μουσική, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα είδη που προέκυψαν από την εξέλιξη του είδους του rock and roll. Η μουσική ροκ (rock)  στο σύνολό της, αποτελεί ένα είδος δημοφιλούς μουσικής που χαρακτηρίζεται συνήθως από έντονο ρυθμό και από ευδιάκριτη, χαρακτηριστική μελωδία φωνητικών η οποία συνοδεύεται συνήθως από ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο και ντραμς. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται και πληκτροφόρα όργανα, όπως πιάνο ή συνθεσάιζερ.

Εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην Αμερική και είχε ως βάση την τεχνοτροπία του Rhythm and Blues και το ρυθμό του rock and roll των αφροαμερικάνικων κοινοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και το rockabilly, που ουσιαστικά ήταν η έκφραση των λευκών μέσω των προαναφερθέντων ειδών αφροαμερικανικής προέλευσης. Συνεισφορά στον ήχο που πρωτοχαρακτηρίστηκε ροκ, θεωρείται ότι είχε και η country μουσική. Αυτή, είχε στοιχεία μπλουζ και βασιζόταν στα παραδοσιακά είδη μουσικής των κατοίκων των ΗΠΑ και ήταν πολύ δημοφιλής, κυρίως μεταξύ των λευκών και στο Νότο.

Η μουσική ροκ επηρεάστηκε και επηρεάζεται ακόμη και σήμερα από τα άλλα είδη μουσικής που είναι δημοφιλή ανά περίοδο. Στη δεκαετία του 1960, η παραδοσιακή (folk) μουσική των λευκών κοινοτήτων των ΗΠΑ επηρέασε το υβρίδιο που ήταν γνωστό ως ροκ εκείνη την περίοδο, αλλά και επηρεάστηκε από αυτό με αποτέλεσμα τη δημιουργία του φολκ ροκ. Παράλληλα, γίνεται γνωστό το μπλουζ ροκ που αποτελεί την έκφανση του ροκ που δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ηλεκτρική κιθάρα και στις μπλουζ ρίζες της μουσικής αυτής. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, εμφανίζεται το ψυχεδελικό ροκ, που φέρει στοιχεία από μουσικές της ανατολής. Λίγα χρόνια αργότερα, οι μουσικοί της ροκ που είχαν τζαζ παιδεία και μουσικοί τζαζ, δημιούργησαν το μείγμα που έγινε γνωστό ως τζαζ-ροκ φιούζιον, ή απλά φιούζιον. Στη δεκαετία του 1970, το ροκ υποσκελίστηκε από την επικράτηση της ντίσκο που αποτελούσε ένα μείγμα σόουλ, φανκ και λάτιν μουσικής και δέχτηκε επιρροές από τα είδη αυτά. Παράλληλα, δημιουργούνται τα υποείδη σοφτ ροκ, προγκρέσιβ ροκ, πανκ ροκ και χέβι μέταλ. Τη δεκαετία του 1980, γίνεται δημοφιλές το χαρντ ροκ και το εναλλακτικό ροκ (alternative rock) κάνει τα πρώτα του βήματα. Στην επόμενη δεκαετία, τα υποείδη της ροκ που εισάγονται είναι το γκραντζ, το μπριτ ποπ και το ανεξάρτητο ροκ (indie).

Μουσικά όργανα:

Ηλεκτρική κιθάρα – Μπάσο – Ντραμς. Συχνά και Πλήκτρα

Μουσικά όργανα:

Ηλεκτρική κιθάρα – Μπάσο – Ντραμς. Συχνά και Πλήκτρα

Goth

Η goth μόδα δίνει έμφαση στην εικόνα του ανδρόγυνου, στα ρούχα της εποχής του Μεσαίωνα, της Αναγέννησης και της Βικτοριανής εποχής ή ένα συνδυασμό αυτών. Το κοινό νήμα στην goth κουλτούρα είναι η συνειδητοποίηση του αμφιλεγόμενου της ζωής, η αντίθεση μεταξύ του φωτός και του σκότους, του καλού και του κακού, της ζωής και του θανάτου, με την πεποίθηση ότι τα δύο άκρα δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο, και ότι οι παραδοσιακοί χαρακτηρισμοί που ορίζονται στο ένα ή το άλλο από αυτά τα αντίθετα δεν είναι απαραίτητα αληθινοί. Οι Goths τείνουν να έχουν μια σκοτεινή και διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ, μια αγάπη για την ιστορία, τη λογοτεχνία, την ποίηση, την φιλολογία γενικότερα και τη μουσική.

Η πολιτισμική τάση goth είναι σύγχρονη υποκουλτούρα διαδεδομένη σε πολλές χώρες. Άρχισε στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 στη σκηνή του gothic rock, παρακλαδιού του μεταπάνκ και απέκτησε αρκετά μεγάλο ρεύμα μετά το ουσιαστικό τέλος του πανκ και την άνοδο του New Wave. Η goth έχει επιζήσει πολύ περισσότερο από άλλες τάσεις της ίδιας εποχής και συνεχίζει μέχρι σήμερα να διαφοροποιείται και να εξελίσσεται.

Τα καλολογικά στοιχεία και οι πολιτιστικές ροπές τους δείχνουν επιρροές από τη γοτθική λογοτεχνία του δέκατου ένατου αιώνα και το Παρακμιακό Κίνημα, μαζί με πρώιμες ταινίες φρίκης -ειδικά αυτές του γερμανικού εξπρεσιονισμού- και - σύμφωνα με τον Cesar Fuentes Rodriguez και την Carol Siegel - σε μια μικρότερη έκταση, τη σαδομαζοχιστική BDSM κουλτούρα. Η goth εκφράζεται τόσο σαν μουσικό στυλ όσο και σαν αισθητική και μόδα.

Η goth μουσική καλύπτει διάφορες μορφές, κοινός τόπος όμως για τους περισσότερους καλλιτέχνες είναι μια τάση προς τον σχετικά πένθιμο και επαναλαμβανόμενο ήχο, τους απαισιόδοξους στίχους και τα χαμηλών τόνων μπάσα φωνητικά. Οι μορφές της goth μουσικής κυμαίνονται ορισμένες φορές από το gothic rock στο punk. Σημαντικοί goth καλλιτέχνες ήταν οι Bauhaus, Joy Division, Siouxsie and the Banshees, David Vanian, The Mission, Fields of the Nephilim, The Cure, Christian Death, Dead Can Dance.

Η μουσική στη ζωή μας

Η μουσική δεν έχει ημερομηνία γέννησης, υπήρχε από πάντα και συγκεκριμένα από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος και την ανακάλυψε ο άνθρωπος μέσα από διάφορους ήχους και ρυθμούς που επικρατούσαν γύρω του. Για τους ανθρώπους, η επαφή με τη μουσική ξεκινάει ήδη από την εμβρυική ύπαρξη, από την κοιλιά της μητέρας με τους ήχους της καρδιάς, το ρυθμό της αναπνοής, κλπ. Ακόμα και η μουσική που ακούει η μητέρα γίνεται αντιληπτή από το έμβρυο και σε πολλές περιπτώσεις (π.χ. κλασική μουσική) το ηρεμεί.

Το γεγονός ότι η μουσική σε σχέση με τις άλλες ανθρώπινες αισθήσεις αναπτύσσεται τόσο νωρίς, την κάνει να διαφέρει και ίσως αυτή είναι και η αιτία που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, κυρίως με μία ψυχική και συναισθηματική επίδραση.

Συναισθηματικά, η μουσική μας επηρεάζει πολύ είτε γιατί τη συνδέουμε με περιόδου , καταστάσεις και πρόσωπα στη ζωή μας είτε γιατί τη χρησιμοποιούμε ως μέσο έκφρασης, καλλιτεχνικής δημιουργίας, ονειροπόλησης, αλλά και απελευθέρωσης από την υπάρχουσα κατάστασή μας. 

Η διάθεσή μας πάρα πολλές φορές μπορεί να μεταλλαχθεί στο άκουσμα κάποιου ρυθμού ή στην ερμηνεία κάποιων στίχων, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο. Ενδεχομένως να ανεβούμε ψυχολογικά αλλά και να μελαγχολήσουμε ή να συγκινηθούμε. Από την άλλη, μπορεί να εκτονωθούμε ή να χαλαρώσουμε και να συλλογισθούμε. 


Η μουσική όμως, πέρα από τη συναισθηματική και ψυχολογική επιρροή της, έχει και πολλές άλλες επιδράσεις πάνω μας αλλά και στη ζωή μας. Ας τις δούμε:

-Λειτουργεί ως θεραπευτικό μέσο (μουσικοθεραπεία): Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς και παιδαγωγικούς σκοπούς. Αυτό συμβαίνει διότι έχει τη δυνατότητα να ασκεί δράση στον άνθρωπο τόσο στην ψυχολογία του όσο και στη φυσιολογία του. Μπορεί να επηρεάσει την υγεία μας θετικά καθώς επίσης και να καταπολεμήσει άγχος, φοβίες, θυμό, κλπ.

-Επηρεάζει τις αποδόσεις μας (π.χ. αθλητών): Έχει διαπιστωθεί μέσα από πειράματα και έρευνες, ότι η συμπεριφορά και η απόδοση των αθλητών κάποιου αγωνίσματος μπορεί να συσχετισθεί με τη μουσική που άκουσαν πριν ή και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το πάθος τους και η αυτοπεποίθησή τους όπως και η αυτοσυγκέντρωση μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με τη μουσική.

-Σχετίζεται με τον τρόπο που οδηγούμε: Σύμφωνα με έρευνες, η μουσική που ακούμε όταν οδηγούμε το αυτοκίνητό μας, μπορεί να μας επηρεάσει στον τρόπο οδήγησης και συμπεριφοράς μας στο τιμόνι και να συσχετισθεί με ατυχήματα. Μιλάμε για την ένταση της μουσικής αλλά και το είδος της. Δηλαδή, αν είναι δυνατής έντασης και γρήγορη μουσική, τότε συνήθως οδηγούμε πιο απότομα και ριψοκίνδυνα και έχουμε περισσότερες πιθανότητες να προκαλέσουμε ατύχημα από ότι αν δεν ακούμε καθόλου μουσική ή αν ακούμε κάτι ήρεμο και χαλαρωτικό σε χαμηλή ένταση. 

-Επιδρά στη συμπεριφορά πελατών: Πράγματι η μουσική που ακούγεται σε ένα κατάστημα, ένα σουπερμάρκετ ή ένα εστιατόριο/καφέ έχει την ικανότητα να επηρεάσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων που ψωνίζουν ή καταναλώνουν κάτι στους χώρους αυτούς. Για παράδειγμα, η γρήγορη μουσική με πιο έντονο τέμπο μπορεί να κάνει τους πελάτες ενός καταστήματος να μετακινούνται και να λειτουργούν στο χώρο πιο γρήγορα. Επίσης, μπορεί να επηρεάσει και την καταναλωτική μας συμπεριφορά (τι και πόσα θα αγοράσουμε, κλπ). 

Drum and bass

Η drum and bass (προφ. ντραμ εντ μπέις) (γνωστή και ως drum 'n’ bass, drum & bass ή, εν συντομία, D&Β, DnB και D'n'B) είναι ένα είδος ηλεκτρονικής μουσικής που αναδείχτηκε στην Αγγλία στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η μουσική drum and bass στο σύνολό της χαρακτηρίζεται από γρήγορους ρυθμικούς χτύπους (κατ’ εξοχήν 160-180 χτύπους ανά λεπτό), με ισχυρά μπάσα και υπο-μπάσα. Μαζί με την dubstep, συγκαταλέγεται στην υποκατηγορία bass music της ηλεκτρονικής μουσικής.

Μουσικά όργανα:

synthsizer, drum machine, ντραμς, πλήκτρα, sampler, υπολογιστής, digital audio workstation

Μουσικά όργανα:

synthsizer, drum machine, ντραμς, πλήκτρα, sampler, υπολογιστής, digital audio workstation

Ο ήχος της drum and bass, εξαιτίας των εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων του, απαιτεί πανίσχυρα ηχοσυστήματα για την πλήρη αναπαραγωγή του. Το μπάσο μαζί με τα ντραμς αποτελούν τα κυριότερα στοιχεία του είδους. Κατά την παραγωγή drum and bass κομματιών, η δομή τους διαμορφώνεται έτσι από τους καλλιτέχνες, ώστε η μουσική να επικεντρώνεται κατά πολύ περισσότερο σε αυτά τα δύο μουσικά στοιχεία σε σύγκριση με άλλα ηλεκτρονικά χορευτικά είδη μουσικής.

Beatboxing

Beatboxing αποκαλείται η τέχνη της παραγωγής φωνητικών ήχων σε μίμηση μουσικών οργάνων, κατά κύριο λόγο κρουστών.

Ο όρος και η τεχνική του beatboxing προήλθαν από την χιπ χοπ κουλτούρα, αλλά δεν περιορίζονται πλέον μόνο σε εκείνη. Το άτομο που παράγει αυτούς τους ήχους χρησιμοποιεί το στόμα, τα χείλια, τη γλώσσα, τη φωνή του, την επιφάνεια του στήθους και άλλα μέρη του σώματος για να παράγει ήχους που μοιάζουν με τον ήχο των ντραμς, εγχόρδων, άλλων μουσικών οργάνων, ακόμη και των σκρατς σε δίσκους βινυλίου.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, πρωτοπόροι του είδους, όπως ο Νταγκ Φρες και ο Μπιζ Μάρκι, μιμούνταν τα drum machines (beatboxes), από όπου και προέκυψε το όνομα του είδους. Μετά από μια σχετική ύφεση στα τέλη εκείνης της δεκαετίας, αυτό το είδος επανήλθε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 αποδίδοντας τις επιρροές του, μεταξύ άλλων, και στον Μάικλ Γουίνσλοου από την κινηματογραφική ταινία Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή.

Το HumanBeatbox ορίζεται ως «η τέχνη της παραγωγής drum beats, ρυθμού και μουσικών ήχων με το στόμα, τα χείλη κάποιου, τη γλώσσα, τη φωνή, τη ρινική κοιλότητα και το λαιμό."

Το περιεχόμενο του beatboxing κινείται γύρω από ένα σύνολο ήχων που είναι μιμήσεις ειδικών drumset ήχων. Οι τρεις βασικοί ήχοι θεωρείται ότι είναι το kick, το hi hat και το snare.

Αλλά η πρακτική του beatboxing δεν σταματά εκεί. Κάποιος μπορεί να προσθέσει και άλλους ήχους, όπως το drum machine snare, cymbal crash, reverse cymbal, sweeping bass drum, techno bass, jazz brushes, rimshots, και click rolls. Το Advanced beatboxing προσθέτει βουητό ή τραγούδι στο beatboxing.

Άλλα σημαντικά στοιχεία για να γίνει κανείς beatboxer είναι να μάθει καλά πότε να αναπνέει. Αυτή είναι μια διαφορετική κατάσταση από ό, τι μιλάει ή τραγουδάει. Με τόσους πολλούς εκρηκτικούς ήχους πιέζοντας αέρα, η αναπνοή πρέπει να προγραμματιστεί προσεκτικά. Ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο είναι ο σωστός τρόπος για να κρατάει το μικρόφωνο, αν επιλέξει να χρησιμοποιήσει ένα. Υπάρχουν διαφορετικές λαβές που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των διαφόρων ήχων, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται δύο μικρόφωνα.

Μέρος των δεξιοτήτων του beatboxing εξαρτάται από την πολύ σκληρή δουλειά και την πρακτική. Αυτό ισχύει είτε το ένα είναι beatboxing ενός γνωστού τραγουδιού, όπως συνήθως γίνεται, είτε αποτελεί κάτι νέο. Το να είναι σε θέση να ad-lib συνήθως μόνο έρχεται μετά από τα στοιχεία που έχουν πραγματικά ενσωματωθεί στο ρεπερτόριο του beatboxer.

Folk

Ο όρος Φολκ έχει διάφορες έννοιες σχετικά με τη μουσική. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι παρακάτω:

• Η αρχική έννοια του όρου φολκ ήταν συνώνυμη με τον όρο παραδοσιακή μουσική, συχνά συμπεριλαμβανομένης της μουσικής world. Πάντως η παραδοσιακή μουσική είναι πιο συγκεκριμένος όρος, από αυτόν της φολκ, για το συγκεκριμένο είδος.

• Ως φολκ ακόμα μπορεί να περιγραφεί ένα ιδιαίτερο είδος δημοφιλούς μουσικής που είναι βασισμένη στην παραδοσιακή μουσική. Σήμερα, αυτό το είδος της φολκ έχει αρκετούς φίλους. Σχετικά μουσικά είδη είναι η Folk Rock και η Progressive Folk.

Η φολκ ροκ δημιουργήθηκε στα πανεπιστήμια αλλά έχει τις ρίζες της από το παρελθόν. Η πιο γνωστή φολκ είναι αυτή της διαμαρτυρίας με τραγούδια πολιτικά η κοινωνικές διαμαρτυρίες με κύριο εκπρόσωπο τον Μπομπ Ντίλαν. Το 1959 διεξάγεται το πρώτο (και όπως θα δείξει το μέλλον και το τελευταίο) φεστιβάλ φολκ στο Νιούπορτ. Το κίνημα της φολκ ροκ έσβησε το 1960.

Low Bap

Το έμβλημα της freestyle Productions

Με τον όρο Low Bap (προφέρεται λόου μπαπ) αναφερόμαστε σε μια μουσική σκηνη που ξεκίνησε στην Ελλάδα και αποτελεί ένα νέο αυτοσχέδιο μόρφωμα, κοινωνικό και μουσικό. Ως τόπος δημιουργίας του θεωρείται το Πέραμα, ένα παραθαλάσσιο εργατικό προάστιο του Πειραιά. Κυριολεκτικά Low Bap δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο. Είναι μια λέξη που αποτυπώνει μέσα από τη μουσική και συγκεκριμένα μέσα από το hip hop την άποψη που έχουν τα άτομα που ανήκουν στο κίνημα αυτό για την ζωή, την κοινωνία, την πολιτική. Γύρω από το low bap έχει αναπτυχθεί ένα γενικότερο ρεύμα, με την ύπαρξη βιβλιοπωλείων, κέντρων νεότητας και εξειδικευμένων περιοδικών. Έχουν γίνει κινηματογραφικά εγχειρήματα, συναυλίες, φεστιβάλ, και πολλοί πειραματισμοί με νέα συγκροτήματα και μουσικές.

Manifesto

"Στηρίζω το λόγο μου με τη ζωή μου και τη ζωή μου με το λόγο μου: είναι ο δρόμος που χαράζει το Low Bap. Είναι η νέα βάση όλων όσων κατανοούν, σκέφτονται, νοιώθουν, δρουν κι αντιστέκονται. Για να κατανοήσει κανείς την δημιουργία του κινήματος αυτού και την εξέλιξή του μέχρι τώρα, πρέπει να το εντάξει στην επαναστατική πια διαδικασία της αξιοπρέπειας. Πάνω απ’ όλα το Low Bap διατηρεί το σεβασμό του στο πρόταγμα της ζωής και είναι πολιτιστική επανάσταση με επίλεκτους στόχους και δύσκολο έργο. Από το 1993, με συνεχή παρουσία, δεκάδες δίσκους, βιβλία, περιοδικά, συναυλίες, φεστιβάλ, συζητήσεις, χιλιάδες ώρες στο στούντιο, χιλιάδες στίχους, και φίλους συμμαζέψαμε σ’ αυτόν το δικτυακό τόπο τα υλικά της διαδρομής μας. Εδώ βρίσκεται, η στιγμή της απογραφής μας, της αναδιοργάνωσης, της υπόσχεσης, της αγάπης, της σύγκρουσης, της αλήθειας.

Όσοι περάσουν από εδώ, ίσως και να ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Ο καθένας με τον τρόπο του. Πάντως, το Low Bap περήφανα θα χρεωθεί το επόμενο βήμα, και θ’ανταμώσει τα πιο όμορφα. Θα συνεχίσει να ενοχλεί την ιστορία, και θα πιστέψει όλο και πιο βαθιά στο όνειρο. Όσους κάνουμε Low Bap, δε μας διάλεξε κανείς. Το διαλέξαμε μόνοι μας. Το χρωστάμε, λοιπόν, σε μάς, σ’εκείνους που δείλιασαν, σ’εκείνους που θα ’ρθουν. Είναι η πιο όμορφη ώρα. Πάμε..."

Ρεγκετόν

Η Ρεγκετόν είναι είδος μουσικής το οποίο αναπτύχθηκε από την Τζαμαϊκανή ρέγκε και την hip-hop μουσική. Η ρεγκετόν είναι προκλητική και γεμάτη διαμαρτυρία. Οι ισπανικοί στίχοι αποδεικνύουν επίδραση από πολλούς λατινικούς ρυθμούς, όπως η μπόμπα και η σάλσα. Η ρεγκετόν είναι ένα σχετικά νέο είδος μουσικής το οποίο έγινε δημοφιλές την δεκαετία του 1990.

Προέλευση της Ρεγκετόν

Υπάρχουν δύο υπάρχουσες εκδοχές για την προέλευση της ρεγκετόν. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι προέρχεται από τον Παναμά, ενώ άλλοι διαφωνούν και υποστηρίζουν ότι αυτό το μουσικό είδος προέρχεται από το Πουέρτο Ρίκο από το οποίο μάλιστα κατάγονται και οι περισσότεροι ερμηνευτές της.

Καλυψο (kalypso)

Η καλύψο (calypso) είναι είδος μουσικής και χορού της νότιας και ανατολικής Καραϊβικής, που αναπτύχθηκε κυρίως στο Τρινιντάντ στις αρχές του 20ού αιώνα. Οι ρίζες της εντοπίζονται στην Αφρικανική μουσική παράδοση, καθώς ως είδος ενσωμάτωσε στοιχεία που μετέφεραν δούλοι από τη δυτική Αφρική, όταν εγκαταστάθηκαν στο Τρινιντάντ.

Μουσικά όργανα:

φωνή, κρουστά, κουάτρο

Μουσικά όργανα:

φωνή, κρουστά, κουάτρο

Σημαντικότερη επίδραση στη διαμόρφωση της καλύψο είχε το αφρικανικό μουσικό είδος gayup (ή gayap), ένας τύπος ομαδικού τραγουδιού που χαρακτηρίζεται από τις ερωταποκρίσεις των ερμηνευτών και ήταν συνήθης κατά την εργασία των δούλων στις φυτείες ζάχαρης του Τρινιντάντ. Κάθε ομάδα τραγουδιστών αποτελούνταν από ένα κύριο ερμηνευτή (chantwell) που τραγουδούσε ένα στίχο και στη συνέχεια ακολουθούσε η χορωδιακή απάντηση των υπολοίπων. Το είδος τραγουδιού του gayup ενίοτε περιλάμβανε δύο διαφορετικά μέρη όταν είχε συναγωνιστικό χαρακτήρα, το πρώτο εορταστικό, αποδίδοντας τιμές στους νικητές, και το δεύτερο σκωπτικό έναντι των ηττημένων. Σύμφωνα με το διακεκριμένο μουσικό της καλύψο Χόλις Ούρμπαν Λέστερ Λίβερπουλ — γνωστός περισσότερο ως Chalkdust — η καταγωγή, τα μελωδικά πρότυπα και η ρυθμική δομή της καλύψο προέρχονται από την Αφρική, ωστόσο είναι παράλληλα εμφανείς και ευρωπαϊκές ή αμερικανικές προσμίξεις, όπως το στοιχείο της Αγγλικής γλώσσας και η επίδραση της αμερικανικής τζαζ, σε συνδυασμό με άλλες ισπανικές και γαλλικές επιρροές. Οι αλληλεπιδράσεις αυτές υπήρξαν άρρηκτα συνδεδεμένες με την ιστορία του Τρινιντάντ, το οποίο υπήρξε αρχικά ισπανική αποικία, έχοντας ωστόσο ένα μεγάλο ποσοστό γαλλόφωνων κατοίκων και Αφρικανών δούλων που εγκαταστάθηκαν εκεί, ενώ από το 1882 περιήλθε υπό Βρετανική κυριαρχία. Οι Γάλλοι άποικοι μετέφεραν τις Ρωμαιοκαθολικές παραδόσεις, μεταξύ αυτών και τον εορτασμό των αποκριών. Αν και οι Αφρικανοί δούλοι δεν επιτρεπόταν να συμμετάσχουν σε αυτές, διοργάνωναν παράλληλες μουσικές παρελάσεις (canboulay), οι οποίες συγχωνεύτηκαν με τις υπόλοιπες μετά την κατάργηση της δουλείας το 1834. Η καλύψο διαμορφώθηκε μέσα από το δρώμενο του καρναβαλιού, αφομοιώνοντας διαφορετικά μουσικά στοιχεία και παραδόσεις.

Μέντο (mento)

To μέντο (mento) είναι παραδοσιακό, λαϊκό, μουσικό είδος που αναπτύχθηκε στη Τζαμάικα κατά το 19ο αιώνα και θεωρείται πρόδρομος των ρέγκε και σκα. Αποτελεί κυρίως χορευτική και εορταστική μουσική. Παρουσιάζει ομοιότητες με την Αφροκουβανική ρούμπα, αν και χαρακτηρίζεται από πιο αργό ρυθμό, όπως και με την καλύψο, με την οποία συχνά συγχέεται.

Αν και οι πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή του μέντο είναι περιορισμένες, είναι κοινή πεποίθηση πως αντλεί τις ρίζες του από την Αφρικανική μουσική παράδοση, όπως τα περισσότερα μουσικά είδη τής Καραϊβικής, χωρίς ωστόσο να απουσιάζουν και επιρροές από την Ευρωπαϊκή μουσική. Οι πρώτες ηχογραφήσεις του είδους εντοπίζονται στη δεκαετία του 1920, κυρίως από μουσικούς της τζαζ όπως ο Σαμ Μάνινγκ, ενώ αναφέρεται ως το πρώτο είδος τζαμαϊκανής μουσικής που ηχογραφήθηκε. Ως «χρυσή εποχή» για το μέντο αναγνωρίζεται η δεκαετία του 1950, καθώς τότε η δημοτικότητα του έφθασε στο υψηλότερο σημείο, ειδικότερα μέσα από τις ηχογραφήσεις που προώθησε ο επιχειρηματίας Stanley Motta, ως απάντηση στη διεθνή καταξίωση της καλύψο. Στη διάρκεια της ιστορίας του δε γνώρισε ποτέ σημαντική εμπορική απήχηση, σε αντίθεση με την καλύψο, ενώ τα επόμενα χρόνια επισκιάστηκε από τα νέα είδη της σκα και της ρέγκε. O τραγουδιστής των Skatalites Tommy McCook αναγνώρισε πως η μουσική τους διαμορφώθηκε συνδυάζοντας μεταξύ άλλων και στοιχεία του μέντο.

Μουσικά όργανα:Κιθάρα – Μπάσο – Ντραμς – φλάουτο – κλαρινέτο – τρομπέτα κ.α

Συνήθως ερμηνεύεται από μουσικά σύνολα τεσσάρων έως δέκα ατόμων, και με συνοδεία διαφορετικών συνδυασμών οργάνων, κυρίως ακουστικών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται το φλάουτο, το ακορντεόν, το κλαρινέτο, η τρομπέτα, η κιθάρα, ντραμς ή άλλα κρουστά όργανα όπως μαράκες. Βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη δεξιοτεχνία και στον αυτοσχεδιασμό των μουσικών, ενώ στιχουργικά, τα τραγούδια του μέντο διαπνέονται από ένα εύθυμο και ενίοτε σατιρικό ύφος, σχολιάζοντας κατά κύριο λόγο καθημερινά θέματα.

Φάντο

Φάδο, που στα πορτογαλλικά σημαίνει μοίρα ή πεπρωμένο, ονομάζεται ένα είδος μουσικής που εντοπίζεται τη δεκαετία του 1820 στην Πορτογαλλία, σίγουρα όμως είχε παλαιότερες ρίζες. Η μουσική είναι μελαγχολική, το ίδιο κι οι στίχοι, που συχνά μιλούν για τη θάλασσα ή για τη ζωή των φτωχών. Η μουσική έχει σχέση με την πορτογαλλική λέξη saudade, μια από τις δυσκολότερες λέξεις προς μετάφραση: είναι ένα είδος προσμονής, αλλά κι ένα μείγμα νοσταλγίας, λύπης, πόνου, ευτυχίας και αγάπης. Κάποιοι λάτρεις της μουσικής φάδο ισχυρίζονται ότι οι ρίζες της είναι ένα μείγμα της μουσικής των σκλάβων της Αφρικής με την παραδοσιακή μουσική των Πορτογάλλων ναυτών και αραβικές επιρροές.

Υπάρχουν δυο κύριες παραλλαγές της μουσικής φάδο, τα φάδο της Κόιμπρα, που είναι πιο εκλεπτυσμένα, και τα φάδο της Λισαβόνας, που είναι και τα δημοφιλέστερα.

Ντίσκο (Disco)

Το Disco (ελληνική απόδοση: Ντίσκο) είναι ένα μουσικό είδος χορευτικής μουσικής, που εμπεριέχει στοιχεία Funk, Soul μουσικής, Ποπ μουσική και Σάλσα. Το είδος, γνώρισε ευρεία αναγνώριση στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές του 1980. Το αρχικό του κοινό, προερχόταν από την κοινότητα των ομοφυλόφυλων, των Αφροαμερικανών, των Ιταλοαμερικανών, των Λατίνων, στη Φιλαδέλφεια, προς το τέλος της δεκαετίας του 1960 και τις αρχές του 1970. Το Discο, επίσης, λειτούργησε ως αντίδραση για την κυριαρχία της Rock μουσικής και της στιγματισμένης χορευτικής μουσικής εκείνη την περίοδο. Οι γυναίκες κι αυτές ακολούθησαν την Disco, καθώς και άλλες περιθωριοποιημένες κοινότητες στη διάρκεια των χρόνων που ακολούθησαν.

Δημοτικό

Το ελληνικό δημοτικό τραγούδι ως λογοτεχνικό είδος αντλεί το υλικό του από την προφορική λογοτεχνική διάδοση, δηλαδή αυτήν που αναπτύσσεται από την ανάγκη που έχει κάθε άτομο και γενικότερα κάθε λαός να εκφράσει τα συναισθηματικά του και ψυχικά φορτία, τα ιδανικά του, τους πόνους και τις χαρές του, ακόμα τις εντυπώσεις και τις σκέψεις του μέσα στην ευκολομνημόνευτη ποίηση.

Το ελληνικό δημοτικό τραγούδι ανάλογα με το θέμα του διακρίνεται στα ακόλουθα βασικά είδη:

1. Ακριτικό (π.χ. Ο Θάνατος του Διγενή)
2. Κλέφτικο (π.χ. Μάνα μου τα κλεφτόπουλα)
3. Ιστορικό
4. Θρησκευτικό
5. Παραλογή (π.χ. το Γεφύρι της Άρτας)
6. Νανούρισμα
7. Ταχτάρισμα
8. Λάχνισμα
9. Ερωτικό
10. Γαμήλιο
11. Ξενιτιάς
12. Εορταστικό
13. Μοιρολόγι
14. Γνωμικό
15. Σατιρικό
16. Βαΐτικο κ.ά.

Reggae

Είναι ένα σύγχρονο είδος μουσικής που αναπτύχθηκε κυρίως στη Τζαμάικα στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Γρήγορα έγινε το κυρίαρχο είδος της Τζαμαϊκανής σκηνής ταυτόχρονα διαδόθηκε διεθνώς με μεγαλύτερο ποσοστό στη Βρετανία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και στην Αφρική. Η reggae προέρχεται απο το παραδοσιακό είδος mento καθώς και απο το είδος ska περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα. H ρέγκε διατήρησε κυρίως τοπικό χαρακτήρα κατά τα πρώτα χρόνια διαμόρφωσής της, καθώς οι περισσότεροι εκπρόσωποί της παρέμεναν στη Τζαμάικα ενώ μικρό δείγμα της μουσικής τους ακουγόταν σε ραδιοφωνικούς σταθμούς εκτός της χώρας, κυρίως τραγούδια των Τζίμι Κλιφ και Ντέσμοντ Ντέκερ που περιστασιακά προβάλλονταν στην Αμερική και στην Ευρώπη. 




Ο Μπομπ Μάρλεϊ θεωρείται η αιχμή του δόρατος της ρέγκε μουσικής, ωστόσο κατά τη δεκαετία του 1970 αρκετοί μουσικοί συνεισέφεραν επίσης στην εξέλιξη του είδους, με αποτέλεσμα την εμφάνιση αρκετών παραλλαγών του.


H reggae εκπροσωπεί τη χαρά και τον πόνο, την αγάπη και τη θλίψη, στοχάζει τη ζωή και την ενότητα της ανθρωπότητας και αποτελεί τις ρίζες όλων των θεμελίων της μουσικής. Η επιρροή και η δημοτικότητα της reggae μέσα αλλά και έξω απο την Τζαμάικα αντανακλούν τις ''τριτοκοσμικές'' χώρες οι οποίες έχουν πόνο αλλά και θετικότητα μέσα απο ένα backbeat ρυθμό.  
 «Ρέγκε σημαίνει ό,τι προέρχεται από το λαό, κάτι καθημερινό, από το γκέτο [...] σημαίνει φτώχεια, δεινά, Ρασταφάρι, οτιδήποτε από το γκέτο. Είναι μουσική επαναστατών, ανθρώπων που δεν έχουν αυτό που επιθυμούν» είπε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος των Maytals  Φρέντερικ Χίμπερτ.  

Ambient

Το Ambient είναι ένα ατμοσφαιρικό μουσικό είδος που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί ή να καταταγεί σε μια κατηγορία. Γενικά, ως ambient χαρακτηρίζεται η μουσική η οποία έχει γραφτεί για να μην απαιτεί πολύ από την προσοχή του ακροατή και μπορεί να υπάρξει απλά στο υπόβαθρο (τουλάχιστον σύμφωνα με τον ορισμό του ιδρυτή της, Brian Eno). Συνήθως έχει έντονο το στοιχείο της επανάληψης χωρίς μεγάλες αλλαγές στον ήχο και την ενορχήστρωση του κάθε κομματιού. Ενδεικτικά, κάποια είδη ambient είναι τα εξής:

1. Dark ambient (e.g. Raison d'etre).
2. Industrial ambient (e.g. Deutsch Nepal)
3. Martial ambient (e.g. Der Blutharsch).
4. Neofolk ambient (e.g. Majdanek Waltz).
5. Ritual ambient (e.g. Halo Manash).
6. Drone ambient (e.g. Troum).
7. Orchestral ambient (e.g. Stars of the Lid).
8. Sacral ambient (e.g. Brunette Models).
9. Mystic ambient (e.g. Klaus Wiese).
10. Berlin school ambient (e.g. Steve Roach).
11. Downtempo ambient (e.g. Brian Eno).

Βυζαντινή μουσική

Βυζαντινή μουσική είναι η εξέλιξη και καλλιέργεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής και πήρε το όνομα αυτό από την περιοχή του Βυζαντίου που ειναι η πρώτη ονομασία της πρωτεύουσας της νέας αυτοκρατορίας.


Η Βυζαντινή Μουσική είναι η μουσική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που μεταφράζεται κι απαρτίζεται αποκλειστικά από ελληνικά κείμενα ως μελωδία. Έλληνες και ξένοι ιστορικοί συμφωνούν ότι αυτές οι μελωδίες, οι εκκλησιαστικοί ήχοι και γενικά το όλο σύστημα της βυζαντινής μουσικής, συνδέεται στενά με το αρχαίο ελληνικό μουσικό σύστημα. Οι αρχές της χρονολογούνται από ορισμένους μελετητές στον 4ο αιώνα μ.Χ, λίγο μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη από το Μέγα Κωνσταντίνο.

Έντεχνο

Είναι τραγούδια και μουσική γραμμένα σε λαϊκό ύφος από σπουδασμένους, επώνυμους δημιουργούς, με (δυτική) μουσική παιδεία. Απευθύνονται στο λαό με αγάπη, σεβασμό και μεράκι, αφομοιώνοντας δημιουργικά τη λαϊκή μας μουσική. Γι’ αυτό, πολλά απ’ αυτά έτυχαν ευρείας κοινωνικής αποδοχής και αγαπήθηκαν αμέσως από όλα τα κοινωνικά στρώματα όσο και τα γνήσια λαϊκά.

Το «έντεχνο» γράφεται με νότες, σε παρτιτούρα, ενώ το λαϊκό συνήθως πάνω στο όργανο (μπουζούκι) και σε μαγνητόφωνο. Ήρθε να καλύψει μιά ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας, γεφυρώνοντας το μέχρι τότε βαθύ, αγεφύρωτο  χάσμα  ανάμεσα στη λαϊκή και την έντεχνη μουσική, φαινόμενο δυστυχώς αποκλειστικά ελληνικό. 

Ποπ (Pop)

Ποπ ονομάζεται ένα είδος μουσικής. Με αυτό τον όρο χαρακτηρίζονται ελαφριές μορφές ξένης μουσικής, ή αντίστοιχες ελληνικές δημιουργίες πάνω στα ίδια πρότυπα ρυθμού και μελωδίας (δεν θα πρέπει όμως να συγχέεται με την αντίστοιχη ελληνική λαϊκή μουδική σκηνή). Ο όρος Ποπ προέρχεται από τον αγγλικό όρο popular, που σημαίνει δημοφιλής.

Κάποια από τα πιο κοινά θέματα στα οποία αναφέρεται η ποπ μουσική είναι τα συναισθήματα και η ρομαντική αγάπη. Τα κύρια μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται είναι η κλασική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, το αρμόνιο και τα ντραμς.

Κάποιες κατηγορίες της ποπ είναι:

• Σόουλ ποπ
• Σύγχρονη R&B
• Κάντρι ποπ
• Ποπ ροκ
• Ελέκτροποπ
• Ντανς ποπ
• Λάτιν ποπ

O όρος 'ποπ' συμπεριλαμβάνει το ροκ εν ρολ, το ροκ (με το οποίο το 1960 και 1970 συχνά ταυτιζόταν η 'ποπ') την ρέγκε και την ελαφρά μουσική του 20ου αιώνα.